Rreth një e treta e amerikanëve mund të jenë të ekspozuar ndaj një nënprodukti të sapoidentifikuar, të krijuar nga trajtimi i ujit të pijshëm me klor. Ky nënprodukt, i njohur si kloronitramid, ka një molekulë të ngarkuar negativisht, por efektet e tij toksike ende nuk janë studiuar plotësisht. Analizat e para sugjerojnë se mund të ketë pasoja të dëmshme për shëndetin, duke ngritur shqetësime veçanërisht në ato sisteme uji ku përqendrimi i tij është më i lartë se standardet e lejuara për nënprodukte të tjera të dëmshme.
Në Shtetet e Bashkuara, shumica e sistemeve të ujit përdorin klor për dezinfektim, një proces që shkatërron bakteret, por gjithashtu krijon qindra nënprodukte, disa prej tyre të dëmshme. Për të shmangur këtë, disa komuna kanë kaluar në përdorimin e kloramineve, të cilat prodhojnë më pak nënprodukte. Megjithatë, edhe kloraminet krijojnë nënprodukte, ndër të cilat kloronitramidi ka mbetur i pazbuluar për dekada.
Një grup studiuesish nga Universiteti i Arkansasit (Fayetteville), duke përdorur teknika të avancuara analitike, identifikuan këtë molekulë me vetëm pesë atome, duke sqaruar pse ishte kaq e vështirë për t’u zbuluar mes nënprodukteve të tjera. Në mostrat e marra nga 10 sisteme uji në SHBA, kloronitramidi u gjet në një mesatare prej 23 mikrogramë për litër, me nivelet më të larta që arrinin deri në 120 μg/l. Për krahasim, Agjencia për Mbrojtjen e Mjedisit në SHBA (EPA) kufizon disa nënprodukte të dëmshme deri në 80 μg/l.
Sistemet e ujit në Zvicër, të cilat nuk përdorin klor ose kloramine, nuk përmbajnë kloronitramid, sipas studimit. Kjo sugjeron se ky nënprodukt është specifik për sistemet që përdorin trajtime kimike me bazë klori.
Megjithatë, efektet shëndetësore të kloronitramidit mbeten ende të paqarta. Një analizë paraprake përmes një aplikacioni të posaçëm sugjeron se substanca mund të jetë toksike dhe të ndikojë negativisht në zhvillimin prenatal. Për momentin, substanca nuk është e rregulluar nga autoritetet për shkak të mungesës së studimeve të detajuara.
Beate Escher, toksikologe në Qendrën Helmholtz për Kërkime Mjedisore në Leipzig (Gjermani), thekson se shumë kimikate të prodhuara nga proceset e klorimit janë të vështira për t’u lidhur me sëmundjet specifike. Ajo nënvizon nevojën për eksperimente laboratorike më të thelluara për të kuptuar nëse kloronitramidi është i dëmshëm.
Edhe pse ka arsye për shqetësim në nivel popullate, ekspertët thonë se rreziku për individët është minimal. “Unë vazhdoj të pi ujë rubineti,” tha Daniel McCurry, një inxhinier mjedisor nga Universiteti i Kalifornisë Jugore. Sipas tij, potenciali i rrezikut nga kloronitramidi nuk është i mjaftueshëm për të ndryshuar këtë zakon.
Studimi hap një debat të rëndësishëm për trajtimin e ujit dhe ndikimin e tij në shëndetin publik, duke nxitur kërkime të mëtejshme për të garantuar sigurinë e furnizimit me ujë për miliona njerëz.
Përmbledhje
- Një nënprodukt i trajtimit të ujit të pijshëm, kloronitramidi, është identifikuar për herë të parë dhe mund të ketë pasoja shëndetësore.
- Përqendrimi i kloronitramidit në disa sisteme uji në SHBA tejkalon standardet e lejuara për kimikate të tjera të dëmshme.
- Efektet toksike të substancës nuk janë studiuar ende, duke e bërë atë një prioritet për hulumtime të mëtejshme.
Hashtag-e:
#UjiPijshem #ShendetiPublik #KimikatetNeUje #StudimeMjedisore #SiguriaUJit